First piblished by Trouw

Vandaag werd in Nepal de aardbeving officieel herdacht. Op het moment dat de Nepalese premier een krans legde bij de Dharahara-toren, waar veel mensen om het leven kwamen, versjouwden Sunita Tamang en Srijana Maharjan gezamenlijk een partij modder. Ze droegen rubber handschoenen, veiligheidshelmen en stofmaskers. Samen met zo’n dertig andere vrouwen restaureren Sunita en Srijana een waterreservoir in hun dorp Dakchhinkali.

Lucia de Vries

Met steun van het Cash for Work programma van Oxfam krijgen de vrouwen twintig dagen betaald om het reservoir schoon te maken en te restaureren. “Het werk is zwaar, maar we vinden het fijn om samen met onze vrienden de irrigatie van het dorp te herstellen”, zeggen de vrouwen.

Andere vrouwen in het dorp herstelden al eerder irrigatiekanalen en een drinkwatersysteem. Sommige buurten staat nog altijd droog. Sunita: “Vóór de aardbeving had ons dorp drie waterbronnen, maar het hele systeem werd ontwricht. Nu hebben we niet eens water om onze handen te wassen, laat staan om gewassen te verbouwen.”

Volgens Bimala Balami zijn veel mannen afwezig, dus al het werk, van het huishouden tot het zware werk, wordt door vrouwen uitgevoerd. “Ik geloof dat wij capabel ­genoeg zijn, en dat het in feite de vrouwen zijn die het dorp herstellen en ontwikkelen”, concludeert zij.

Hoewel miljoenen mensen al een jaar in hutjes van hout en golfplaten wonen, wachtend op overheidssteun, grijpen Nepalese vrouwen ­alle kansen aan om in hun onderhoud te voorzien en hun dorpen te herbouwen.

Ruim een kwart van alle Nepalese huishoudens wordt gerund door vrouwen. Hun mannen zijn of overleden of werken als gastarbeider in het buitenland. De inbreng van vrouwen wordt gestimuleerd door de overheid, die bepaalde quota heeft vastgesteld. “Vrouwen nemen actief deel aan de besluitvorming rond de wederopbouw”, zegt Nani Maya Thapa, directeur van Rural Women Creative Forum, actief in verschillende getroffen districten. “Donoren geloven in vrouwen: zij zijn doorgaans betrouwbaarder. Dat versterkt hun onderhandelingspositie.”

Maar dit geldt niet voor alle vrouwen. Slechts een op de vijf heeft landeigendomspapieren, meer dan een kwart heeft geen identiteitskaart. Hierdoor lopen veel vrouwen overheidssteun mis. Cecilia Keizer, directeur van Oxfam Nepal, riep gisteren de regering op ervoor te zorgen dat vrouwen en andere achtergestelde groepen de juiste papieren krijgen zodat ook zij aanspraak kunnen maken op noodhulp. “Dit is een unieke kans om een sterker maar ook gelijkwaardiger Nepal te creëren.”